' Μην Κλείνεις Την Πόρτα Στην Ελπίδα '
Κοίταζα απελπισμένη έξω από το παράθυρο …
Κοίταζα με μόνη σκέψη …τη φυγή …
Δραπέτης …μέσα σε μια στιγμή,
μέσα σε μια κλεμμένη ανάσα που δυσκολεύεται να βγει.
Η ματιά σου πάντα εκεί …
να χαμογελάει, να μου ψιθυρίζει …. ‘Σ΄αγαπώ πολύ’.
Δυστυχώς …
Μια ακόμη χαρακιά στη ψυχή …‘Δεν είστε έγκυος …λυπάμαι πολύ …’
Μια βόλτα ποτισμένη δάκρυα, μια μικρή φυγή στη σιωπή …και τότε …
‘Μην κλείνεις την πόρτα στην ελπίδα …σε παρακαλώ πολύ’
Σε κοίταξα χαμένη …έκπληκτη …σα να βρήκα κρυστάλλινη πηγή.
Μην κλείνεις την πόρτα στην ελπίδα …
λίγες λέξεις χαρισμένες μέσα στην απόγνωση …την πίκρα
και όμως …αυτές οι λέξεις γίναν χάδι τρυφερό,
παρηγοριά και στήριγμα μέσα σε σκοτεινή δίνη …σε καταστροφή …
Άφησα την πόρτα ανοιχτή …
φόρεσα το γέλιο και το φιλί σου και βγήκα βόλτα στη ζωή.
Αφήνω το ‘Σ΄αγαπώ’ σου να με νανουρίζει
και να μου θυμίζει πάντα πως πρέπει να΄χω τη ψυχή μου ανοιχτή …
Έδιωξα τα δάκρυα …έδιωξα και τη μαμή …
ίσως κάποια στιγμή να μου χρειαστεί …
Για την ώρα όμως …
απλώς αφήνω την ελπίδα να χορεύει πλάι μου,
ν΄ανθίζει …να σκορπάει όνειρα …να κάνει έρωτα σαν τρελή …
πάντα όμως …με την πόρτα ανοιχτή!
©2023 MariaStavridou
Η Μασιά Σταυρίδου έγραψε πάλι !
Στη μια, την απογοήτευση μιας αλήθειας και μιας αντιμετώπισης που πρέπει να αποδεχτεί.
Στο δεύτερο έργο της, απομένει μια ελπίδα που δεν πεθαίνει ποτέ!!!!
Θερμά της ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ όπως πάντα !!!