Ένα Ζευγάρι Κίτρινα Κορδόνια
Ένα ζευγάρι κίτρινα κορδόνια
οι ένοχοι της φυγής σου,
οι φύλακες της θύμησης μου,
η μονή απόδειξη πως κάποτε μοιραζόμασταν τη ζωή,
συνοδοιπόροι …φίλοι καλοί.
Παλεύω ν΄αποδείξω πως δεν είμαι αόρατη
πως κάποτε υπήρξα η Μάνα, η φίλη, η έμπιστη, η κολλητή,
η γυναίκα που σου σημάδεψε τη ζωή.
Αναζητώ απεγνωσμένα τα δάκρυα που μοιραστήκαμε
την αλμύρα τους …που γευτήκαμε,
τη δροσιά τους …που αποδεχθήκαμε,
την απελπισία τους …που ξορκίσαμε.
Αναζητώ τα μυστικά
που κρύφτηκαν μέσα στις αγκαλιές μας,
που βρήκαν καταφύγιο στις προσευχές μας,
που τελικά πνίγηκαν στις ενοχές μας.
Ακόμη δε μπορώ ν΄αποδεχθώ
πως ότι μου απόμεινε από σένα,
είναι ένα ζευγάρι κίτρινα κορδόνια.
Το δώρο του αποχωρισμού
Το δώρου του θυμού
Το δώρου του αιώνιου βασανισμού
Δυο θυγατέρες που ντύθηκαν Αμαζόνες
δυο θηλυκά που χάθηκαν,
στου εγωισμού τα σκοτεινά.
Τελικά …
Απόμεινα στον δρόμο της σιωπής
κρατώντας το φυλαχτό της έρημης ζωής
‘ένα ζευγάρι κίτρινα κορδόνια’
©2023 Μαρία Σταυρίδου
Αρθρογράφος – Συγγραφέας
