Φως Ξεχασμένο Στο Σκοτάδι
Φως χαμένο στο απόλυτο σκοτάδι
τσακισμένο από θεριά ανήμερα
από άρχοντες που τη λέξη ‘αγάπη’ …άγνωστη λέξη
χαμένη στη μετάφραση
κρατούν επίτηδες έξω από τα κιτάπια της ζωής τους
Βρέθηκε έρημο και μόνο
στο βαθύ σκοτάδι της μαύρης κόλασης
τώρα πια μικρό και αδύναμο
δε μπορεί να πάρει μέρος στην αιώνια πάλη
….φως και σκοτάδι ….
Ξέρει καλά πως δύναμη δεν έχει να νικήσει
πως την ελπίδα
στα χέρια του τελευταίου Κύρη δώρισε πριν φύγει
Φοβισμένο στο έρημο μονοπάτι
μια προσευχή …μια ύστατη ικεσία
μια ζεστή αγκαλιά να βρεθεί για ν΄ακουμπήσει
φόβους …αγωνίες …κατάρες και ευχές
ίσως και εκείνο το μικρό θαύμα
που βαθιά μέσα στο μικρό καντήλι έχει κρύψει
Ψευδαίσθηση ή λύτρωση;
Κανείς δε ξέρει …
ένας ψίθυρος αερικού δίπλα στο καντήλι
‘Ζεστή αγκαλιά δική σου
δώρο χάρισμα για πάντα στη ψυχή σου’
Maria Stavridou
