Η Φωνή Σου
Μια διαολεμένη σιωπή
μέσα στην άσκοπη βαβούρα της κάθε μέρας …της ζωής
λέξεις κενές …κραυγές εκνευριστικές
και η ανάμνηση της δικής σου φωνής
μαρτύριο της σταγόνας …της βελόνας …της ψυχής
Νότες μελωδικές μιας ξεχασμένης προσευχής
που νανούριζε τα όνειρα και τον σκύλο της διπλανής
Το τραγούδι μιας ψεύτικης αγάπης
που πότιζε χάρτινα λουλούδια
μα άφηνε απότιστα τα ζουμπούλια
Ήλιος μέσα στη βροχή
η φωνή που προσπαθούσε να με πείσει
πως με ήθελες σαν τρελή ευχή
Μελωδίες οι υποσχέσεις ενός Έρωτα κατακτητή
που το έβαλε στα πόδια …πριν στρατευτεί η λογική
Ένα τραγούδι χαράς …
Ένα τραγούδι υποσχόμενης γενιάς
από προγόνους ήρωες και έναν εραστή μιας βραδιάς
Η λύρα να παίζει δυνατά
μη σταματήσουν να χορεύουν τα παιδιά
Η φωνή σου …το νυφιάτικο μοιρολόι
που μου τραγουδούν τα κορίτσια στα κλεφτά
ντυμένες νυχτοπούλια στου Μορφέα την αγκαλιά
Βαράτε βιολιτζήδες …κελαηδήστε με χαρά
απόψε η νύχτα ανήκει σε μένα
και στη φωνή ενός ρέμπελου γραφιά …
©2022 Maria Stavridou
