Η Πρώτη Συνάντηση . . .


 

Κοίταζα αδιάφορη τη ζωή

που συνέχιζε χωρίς εμένα,

που σκορπούσε αγάπες και λουλούδια,

σ΄έναν κόσμο που ήδη είχα απαρνηθεί.

Αδιάφορη για το τι συμβαίνει γύρω μου

χαμένη σε σκέψεις και συναισθήματα,

που είχαν ντυθεί πόνος και σιωπή,

ακολουθούσα το μονοπάτι που μου είχε χαριστεί.

Δεν κοίταζα δεξιά

Δεν κοίταζα αριστερά

Μόνο χαμηλά …

στη λάσπη που έφτιαχναν ίχνη τα βήματα τ΄αργά.

Μια καθημερινότητα ραμμένη

στους πιο μονότονους ρυθμούς μοναξιάς

και μοναδικός φίλος, ένα καλοκουρδισμένο ρολόι τσέπης.

Σασμός και κεραυνός …

Ανατροπή …

Μια βαθιά ματιά …μια γλυκιά λαλιά

και στη διαδρομή ξαφνικά,

λουλούδια και πολύχρωμα μπαλόνια.

Η σκιά …απέκτησε συντροφιά

Η αναπνοή …φύλακα και ζεστασιά

Η καρδιά …μια απρόσμενη αγκαλιά

Πριν το καταλάβεις

ένας ολόκληρος κόσμος μεταμορφωμένος γύρω σου

υμνεί τη ζωή …χορεύει στη σιωπή,

γιορτάζει τον έρωτα και τον αιώνιο εραστή,

στην πρώτη συνάντηση με τη ψυχή.


 

©2023 Μαρία Σταυρίδου

Αφήστε μια απάντηση