Το Παλιό Κουτί


 

Έχω ένα παλιό κουτί …όμορφο παλιό κουτί

κάποτε το φύλαγα σαν τα μάτια μου,

ήταν το πρώτο δώρο από σένα.

Ένα κουτί γεμάτο σοκολάτες ηδονής

καραμέλες πόθων και μαρμελάδες ονείρων …

Ήταν πάντα γεμάτο και πάντα εκεί …

απέναντι από το κρεβάτι μας

κάθε πρωί το άνοιγα και το γέμιζα 

με της βραδιάς τη συγκομιδή.

Με κοίταζες και γέλαγες πονηρά 

πριν με φιλήσεις πεταχτά στο μέτωπο

και φύγεις για το χωράφι της βιοπάλης.

Κάθε μεσημέρι 

όταν παραδινόσουν κουρασμένος στον θεό ύπνο,

το άνοιγα ξανά και μετρούσα …

Μα το μέτρημα σωστό ποτέ δεν ήταν

όλο τις έβρισκα πιο πολλές …

και τότε πάλι τις τακτοποιούσα.

Ήρθε η μέρα …η μαύρη εκείνη μέρα 

που το μέτρημα ήταν σωστό

και οι σοκολάτες λειψές …

Η συγκομιδή σταμάτησε

το φιλί στο μέτωπο ξεχασμένο στην κρεμάστρα,

με τα παλιά σου ρούχα

και το χαμόγελο στα χείλη βιασμένο και ξινό,

σα να΄χες φάει χαλασμένο γλυκό.

Έμεινε άδειο το παλιό κουτί …

όμορφο παλιό κουτί

και εσύ με μια καινούργια βαλίτσα,

νέα φορεσιά και στενά μυτερά παπούτσια, 

δήλωσες πως φεύγεις …

Πώς να σε σταματήσω μ΄ένα άδειο παλιό κουτί …

όμορφο παλιό κουτί,

δεν έχω τίποτα πια να σε γλυκάνω …

Έμεινα μόνη σ΄ένα σπίτι ντυμένο ευτυχία …

στολισμένο με γέλια,

τακτοποιημένο με μια ζωή ερωτευμένη

και το κουδούνι να γράφει πάντα τ΄όνομα σου …

Έφυγες …ξέρω πως δεν θα γυρίσεις

Όπως ξέρω

πως το κουτί θα μείνει για πάντα άδειο …

Εκεί …

απέναντι από το παλιό κρεβάτι του έρωτα μας.

Το σπίτι το ξέντυσα και πάγωσε …

πέταξα τα γέλια και τις γιορτές

και αγόρασα φάρμακα και αλοιφές.

Σφράγισα τα παράθυρα …και βγήκα στον δρόμο

Έγινα αυτό που θαύμαζες πάντα …

μια γυναίκα καριέρας

χωρίς αισθήματα …χωρίς ενδοιασμούς …

χωρίς πίστη στον Έρωτα.

Χθες γιόρτασα την μέρα 

που πήρα την πρώτη μου ανάσα

Δώρα πολλά …ευχές χιλιάδες …

και ανάμεσα τους, 

ένα καινούργιο …ένα όμορφο καινούργιο κουτί.

Μόλις το είδα 

στάθηκα παγωμένη και το άνοιξα

Ένα καινούργιο κουτί …

γεμάτο βιαστικό έρωτα 

και κούφιες υποσχέσεις μονάχα για μένα.

Για μια στιγμή τ΄ομολογώ …

μπήκα στον πειρασμό,

πως θα ήταν άραγε 

αν δοκίμαζα και εγώ τη νέα σοκολάτα,

τι γεύση θα είχαν να πρόστυχα φιλιά …

τα βίαια τα χάδια

τα λόγια τα προκλητικά 

που μόνο έρωτα δεν δηλώνουν;   

Χαμογέλασα ειρωνικά και γύρισα το κουτί πίσω

‘Ευχαριστώ …έχω στο σπίτι το δικό μου κουτί …

όμορφο παλιό κουτί

και δεν τ΄αλλάζω …’


 

Maria Stavridou

Αφήστε μια απάντηση