ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΗ ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

Ε ξ ο μ ο λ ό γ η σ η


 

Είμαι εδώ μπροστά σου κοίτα με.

Είμαι εδώ για να σου πω πως μόνο για σένα υπάρχω κι αναπνέω.

Είσαι το αίμα που κυλά στις φλέβες μου,

είμαι όλος εσύ, ότι αγγίζω, ότι νοιώθω, δικός σου είμαι.

Είμαι εδώ, να σε κοιτώ βαθιά μέσα στα μάτια.

Να παίρνω κάθε στιγμή σου, να αισθάνεσαι πως είμαι εσύ.

Κάθε φορά που είσαι μακριά μου,

είμαι ένα σώμα χωρίς ζωή.

Είμαι εδώ, εγώ που ζω από το χαμόγελο σου,

κι ανθίζει η ψυχή μου, με κάθε σύσπαση σου.

Δε θέλω να λείπεις λεπτό, γιατί τρελαίνομαι

όταν αισθάνομαι την απουσία σου, παγώνω.

Αγκάλιαζε με τρυφερά, φίλα με ξανά, ένα τρομαγμένο παιδί είμαι,

που όταν μ’ αφήνεις, σπάω σαν γυαλί.

Είμαι εδώ, γιατί θέλω να ενώσω το κορμί μου με το δικό σου.

Να φιλιά την ψυχή σου και να φυλακιστώ στην καρδιά σου για πάντα.

Θέλω να παραδοθείς ολοκληρωτικά σε μένα, χωρίς να φοβάσαι.

Αγαπώ όλες τις πτυχές σου, όλες τις ατέλειες σου,

που για μένα είναι σα ν’ αναδύουν τα ακριβότερα αρώματα.

Θέλω να σου χαρίσω όλο τον κόσμο στα πόδια σου.

Θέλω να σ΄έχω δική μου, να σε ταξιδέψω στο δικό μου κόσμο.

Σε μια στιγμή, να αισθανθείς πως μόνο σε σένα ανήκω

και πως όλα φωνάζουν εσένα.

Έλα εδώ χάρισε μου τ΄όνειρο και μέσα του να ζεις μόνο εσύ.

Είμαι μισός, άδειος, μην αργείς.

Τα σ΄αγαπώ που κρατώ, με πληγώνουν.

Καρφώνουν την ψυχή μου αιμορραγεί μακριά σου.


 

©2023 Χρυσοβαλάντη Αντωνία Μαρκοπούλου

Αρθρογράφος – Συγγραφέας

Αφήστε μια απάντηση