Ανεξάντλητη Η Δύναμη Της Ψυχής


 

Αχ !!! αυτός άνθρωπος.

     Διαβατάρικο πουλί, εφήμερο. Ταξιδευτής του ονείρου. Θαμπό τοπίο ιχνηλατεί όσο ζει. Τρεχαντήρι παντός καιρού. Πότε πλέει σε γαλήνια νερά, πότε σε θάλασσες φουρτουνιασμένες σκαμπανεβάζει.

     Γύρω του βουίζει αντάρα και το κύμα αλυχτά, νιώθει τα ύφαλα να τρίζουν και αγωνιά. Αλμύρα δακρύων τον πνίγει. Από συμπληγάδες περνά, με κίνδυνο να τσακιστεί. Ρωγμές καλαφατίζει, κουράγιο παίρνει κι αρχίζει πάλι απ’ την αρχή. Στη νηνεμία βαθιά ανασαίνει. Μικρό της χαράς το αμπάρι, τεράστιο της θλίψης.

     Γέλιο, θλίψη, νοσταλγία, αγάπη, κύματα εναλλασσόμενα με αδιευκρίνιστα όρια. Κι όμως το σκαρί όρθιο μένει. Αναμνήσεις αποθηκεύει σ’ ένα ταξίδι εμπειρίας και γνώσης. Φάρος του το όνειρο, η ελπίδα κατάρτι. Η προσδοκία πανί, κόντρα στον άνεμο. Τα θέλω του πυξίδα.

     Του φόβου γητευτής στα δύσκολα, η ψυχή. Λεύτερη σαν άτι τριποδίζει. Σαν χάρτης μοιάζει. Με βουνά από όνειρα ληγμένα, λιμάνια με προσδοκίες παροπλισμένες, ποτάμια δακρύων, λίμνες στεναγμών και μονοπάτια αδιάβατα. Δάση βαθύσκιωτα, καταφύγια απαντοχής, απάγκιο μοναξιάς, και επούλωσης πληγών. Χαράδρες βαθιές, εμπειρίας ενδιαίτημα.

     Χάρτης μετεωρολογικός. Με ήλιους, χιόνι, αστραπές, ανέμους θυελλώδεις, που σαρώνουν ζωές, συννεφιές που το βλέμμα θαμπώνουν, χιονοθύελλες που αισθήσεις παγώνουν, κατακλυσμούς, που στη λάσπη την ύπαρξη ρίχνουν.

     Τότε είναι ώρα λάσπες να τινάξει. Σθένος κι αξιοπρέπεια να δείξει. Το παρελθόν πίσω ν’ αφήσει, σημάδια του χρόνου ν’ αγνοήσει, νέα όνειρα ελπιδοφόρα να κάνει, με πείσμα να τα κυνηγήσει. Μέχρι τη στιγμή που ήλιος τα ερέβη θα φωτίσει. Μέσα σε φωτεινό κάδρο γαλήνης και αγάπης η ύπαρξη να απαγκιάσει. Αύρα χαράς το όνειρο να στέψει.

      Η ψυχή, πάντα βρίσκει το σθένος να αγωνιστεί. Ανάπλωρα να γυρίσει το σκαρί. Μπορεί να σκαμπανεβάζει, μα δεν πλαγιάζει. Στου κύματος τον καλπασμό, με πείσμα απαντάει: «θα επιπλεύσω».

     Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, να είναι μακρύ το ταξίδι. Όρτσα τρεχαντήρι μου. Όρτσα πανιά και όπου βγει. Δες…. δες…. ούριος άνεμος φυσά. Το ταξίδι συνεχίζεται. Το ηθικό ψηλά. Κι αν φουρτούνα ξαναπιάσει πάλι από την αρχή.


 

©2023 Παρασκευή Κηπουρίδου

Αρθρογράφος – Συγγραφέας – Ποιήτρια

Αφήστε μια απάντηση