Αν Έχεις Θεό


 

Ζήτα συγνώμη απ΄τον Θεό

Θεό αν έχεις.

Ζήτα γιατί ακόμη πονάω βαθιά,

βαθιά η μαχαιριά …

Ίσως και αυτός βαρέθηκε

να συγχωρεί ανθρώπους,

ανθρώπους με τόση δα καρδιά.

Φθινοπωρινή βροχή

έγινες στα μάτια μου,

ποτάμι που κυλάει

πίσω ποτέ δε γυρνά. 

Λάσπη στην ψυχή μου

δάκρυα και αίμα αγκαλιά,

όλα τα σ΄αγαπώ μου …νεκρά

θυσία δική μου,

στην πιο σκληρή καρδιά.

Και το ποτάμι όλο πάει

βιάζεται, να ξεχυθεί στη θάλασσα,

να σκορπίσει όλη μου τη ζωή σε κομμάτια,

χίλια κομμάτια νεκρά φιλιά.

Ήσουν εσύ το ρέμα, που με παρέσυρε μακριά

εσύ, ο κυκεώνας της ζωής και της ψυχής μου

ο σκοτεινός βυθός που θα πνιγώ

ο Άδης που θα θαφτώ.

Ζήτα συγνώμη απ΄τον Θεό …


©2023 Μαρία Σταυρίδου

Αρθρογράφος – Συγγραφέας

©2023 Δημήτρης Μονιός

Αρθρογράφος – Ποιητής

Αφήστε μια απάντηση