Ένα Φιλί Γεννημένο
Ένα φιλί γεννημένο …
μέσα από την αγκάλη της Ερέτριας
από τα ώριμα σταφύλια του μισότρελου θεού
το επίμονο μοιρολόι του έρημου αηδονιού
το καρδιοχτύπι του ετοιμοθάνατου τζιτζικιού
Ντυμένο με τη δροσιά του δειλινού
κρεμασμένο ανάμεσα στις φορτωμένες αμυγδαλιές
στολισμένο στις άγουρες ροδιές
χαρισμένο στο κατακόκκινο φεγγάρι της ντροπής
που καμώνεσαι πως δε θωρείς
Ένα φιλί γεννημένο …
από την εύφορη γη που προσκυνάς
πάνω στις πολύμορφες κροκάλες
που πάντα προσπερνάς
στ΄αγριολούλουδα που δεν κοιτάς
στη Λεβάντα και στη Λουΐζα που φυτεύεις
όταν πονηρά μου χαμογελάς
Ένα φιλί γεννημένο …
από τα χάδια και τα φιλιά
που κρατάς φυλαγμένα στα σκοτεινά
που κρύβεις μέσα στα δίχτυα τα παλιά
που φυτεύεις στα πρεβάζια τα χτιστά
που ποτίζεις με το κρασί που μας μεθά
Ένα φιλί γεννημένο …
από την ανάσα του Θεού
και τη κάψα του τρελού
Ένα φιλί που κλέβουν με λαχτάρα
δυο χείλη που ευλογάς
κάθε φορά που σκύβεις και φιλάς …
Φίλα με!
©2022 Μαρία Σταυρίδου
