Φυλακίζω Την Αλήθεια
Φυλακίζω την αλήθεια στο πιο γλυκό ψέμα
κρύβω τον πόνο σε κέλυφος χαράς
ντύνομαι χαρά …
φοράω τα μάτια που θαύμαζαν την κοψιά σου
στολίζω τα χείλη που λάτρευαν τη μυρωδιά σου
ντύνω τα χέρια με χάδια που ζωντάνευαν στην αγκαλιά σου
Καλύπτω την τρέλα και βάφομαι ‘ευτυχισμένη’
μια φιγούρα στεγνή που χάρισε με κέφι
αναμνήσεις …όνειρα και μια τσάντα με όλα τα ‘Ψεύτη’
Φυλακίζω την αλήθεια στο πιο γλυκό ψέμα
ταΐζω όνειρα και ελπίδες μ΄αλμυρό ψωμί …γλυκό νερό
με το πιο πιστευτώ ψέμα που οι μοίρες ονόμασαν ‘Ελπίδα’
Τρώω και εγώ …καταπίνω λαίμαργα …αχόρταγα
παλεύω να γεμίσω το στόμα με ψεύτικα φιλιά
πολεμάω να πνιγώ στα διάφανα ‘Σ΄αγαπώ’
Κάθε μπουκιά …μια μαχαιριά
Κάθε γουλιά ….μια οχιά
Φυλακίζω την αλήθεια στο πιο γλυκό ψέμα
διώχνω αναμνήσεις και αγοράζω μια ψεύτρα μιλιά
σκοτώνω πόθους και ντύνω την λαχτάρα γριά
προσκαλώ την μοναξιά και πνίγω την ηδονή στα σκοτεινά
Στο τέλος …
ντύνομαι Αγάπη και τρέχω ξένοιαστα στο γιαλό
ντύνομαι Έρωτας και σέρνω τον Χάρο στο χορό
ντύνομαι Αλήθεια και σε φιλάω σαν το πιο γλυκό ψέμα
που πάντα θ΄αγαπώ ….
Maria Stavridou
