Γ ρ α φ ο ύ μ ε ν α
Κλείνω το φως …αμπαρώνω την πόρτα
ντύνομαι σκιά και ανοίγω τα κιτάπια της ψυχής
Αγγίζω το χαρτί με προσοχή
το μελάνι με θλίψη πολύ …
και απόψε οι σκέψεις είναι βουτηγμένες στην έλλειψη σου
στην άπονη φυγή σου …
Θέλω να ενημερώσω λογαριασμούς
έξοδα και ισολογισμούς
μα πολύ φοβάμαι πως η ηδονή έκλεψε ταμείο και πουγκί
πριν πιαστεί αιχμάλωτη και μπει στη φυλακή
Τι να γράψω …και τι να διηγηθώ
όλα δοσμένα σ΄αυτό το μονότονο ‘Σ΄αγαπώ’
ιστορίες άδοξες …θολές …
για μικρές κυρίες και ερωτευμένες θεές
ιστορίες τετριμμένες …βαρετές
για άδοξους έρωτες …για μετρέσες κομψές
Γραφούμενα πολλά …γραφούμενα τρελά
τραγούδια διάσημα …πρωτότυπα θεατρικά
για έναν άγουρο έρωτα και μια σκοτεινή σκιά
για μια όμορφη γριά και έναν κουτσό φονιά
για μια αιώνια τρελή και έναν αιώνιο Εραστή
Γραφούμενα …στο μυαλό …
Γραφούμενα …στη ψυχή
και οι βιβλιοπώλες να φωνάζουν
‘Προσφορά για σήμερα οι πόθοι οι κρυφοί’
©2022 Μαρία Σταυρίδου
