Τρέλα Έρωτα


 

Να τον αναζητάς κάθε στιγμή . . . 

σε κάθε εικόνα . . .σε κάθε γεύση,

σε κάθε ήχο . . .σε κάθε άγγιγμα.

Η ηχώ του ονόματος του να σε ηλεκτρίζει

να παλεύεις να τον αναγνωρίσεις 

ανάμεσα στο άγνωστο πλήθος,

κρυμμένο στις γωνιές του δρόμου,

ανάμεσα στους μικροπωλητές,

που έχεις την αίσθηση, 

πως διαλαλούν τον έρωτα σας.

Η φιγούρα του σε κάθε βιτρίνα . . .

σε κάθε κάτοπτρο,

σε κάθε εξώφυλλο βιβλίου, 

που σαν τρελή το αρπάζεις για δικό σου.

Μια συνεχής αγωνία 

πως είναι κάπου εκεί δίπλα σου,

μια ανάσα μακριά σου . . .

μια αγκαλιά πίσω σου . . .

Δεν έχεις παρά ν΄απλώσεις τα χέρια

και θα γίνει ξανά δικός σου . . .

κτήμα σου,

κομμάτι δανεικό από το κορμί σου,

μισή ανάσα από την ανάσα σου,

το δάκρυ που προσπέρασε τα χείλη,

για να ταξιδέψει στη ψυχή σου . . .

Ο ικέτης των φιλιών σου

ο δυνάστης της καρδιάς σου,

ο κατακτητής της ύπαρξης σου,

το φως και το σκοτάδι της ζήσης σου.

Το ξεμυάλισμα που ο Δίας όρισε θεό

η αγωνία 

που οι γιατροί ποτέ δεν κατάφεραν να θεραπεύσουν

η ηδονή 

που κανείς δεν τόλμησε ν΄απαρνηθεί

η τρέλα που όλοι φωνάζουμε …. Έρωτα!


 

©2022 Maria Stavridou

Αφήστε μια απάντηση