Ρ ω μ α ί ο ς


 

Δεν ξέρω ποιος σου έδωσε τον ρόλο

Ποιος έγραψε το σενάριο

Ποιος κράτησε τα λόγια

Οι κριτικοί πάντως έγραψαν …προχειροδουλειά,

μπερδεμένες σκέψεις,

κούφιες δηλώσεις,

άνοστα φιλιά,

πεθαμένα χάδια …

Στον ρόλο εραστή οικτρά …αποτυχημένος

Απόψε μπέρδεψες τα κουστούμια

και δεν ξέρω πώς θα βγεις στη σκηνή

Ρωμαίος ή Ωραίος;

Εγώ πάντα ο Μερκούτιος

πεθαμένος άδικα από το σπαθί του Τυβάλτου,

να υποστηρίζω έναν έρωτα ζηλευτό

και να θυσιάζομαι για ταίρι μαλθακό.

Πεθαμένη στο πλάι σου …για χάρη σου

και εσύ να θρηνείς γι΄ «αγαπημένη».

Ψεύτικα δάκρυα που λερώνουν

επιφανειακά το ρούχο εποχής

και το σπαθί το ξύλινο,

πάντα λερωμένο από το αίμα μου.

Μα το Θεό σε συμπονώ

σ΄αυτό το θέατρο του παραλόγου.

Βγήκε ανακοίνωση

Η παράσταση θα λάβει τέλος

Ο επιχειρηματίας φαλίρισε

και ο πρωταγωνιστής μετανιωμένος.

Μια τελευταία συμβουλή μεταξύ εραστών

πέταξε το σπαθί το ματωμένο,

βγάλε το ρούχο το μασκαρεμένο,

ο ρόλος του Ρωμαίου δε σου ταιριάζει!


 

Maria Stavridou

Αφήστε μια απάντηση