Τώρα Ξέρω
Τώρα ξέρω
γιατί ο Ποσειδώνας σου έκλεψε τα χείλη
για να μου πάρει το φιλί,
γιατί έντυσε παράδεισο το σκοτεινό βυθό,
γιατί μ΄αγκάλιασε σαν δούλος παραδομένος
και ψιθύρισε ‘Αν δεν σ΄έχω θα πνιγώ’.
Εκδίκηση ανήθικη επιθυμεί
ο άξεστος θεός πριν τη χαραυγή.
Μια προδοσία που κανείς δε θα΄χε φανταστεί
αν η Τρίαινα δεν την είχε σκαρφιστεί.
Παραδομένη λοιπόν στα χέρια του εχθρού,
φιλημένη από τα χείλη του πονηρού,
ερωτευμένη με τα χάδια ενός ανήθικου θεού,
αφήνομαι στην κρίση ενός θνητού.
Σε σένα ναυαγέ του έρωτα μου
που άθελα μου,
σε μαχαίρωσαν τα ζεστά φιλιά μου,
τα χάδια τα υγρά που αγκάλιασαν λέπια και κορμιά
που κάρφωσαν κοράλλια μυτερά μες στην καρδιά.
Μια νύφη των επτά θαλασσών
Μια κόρη των λυγμών
Μια μοιρολογίστρα των κλεμμένων φιλιών
Υπόσχομαι πως απόψε ο βυθός θα πενθεί
την κόρη που αγάπησε της στεριάς τον εραστή
και τον πρόδωσε μια νύχτα
που το φεγγάρι αποκοιμήθηκε
μαζί με την προστάτιδα Αθηνά και την Αυγή.
Αντίο Ποσειδώνα
Αντίο Εραστή
Απόψε μια κόρη θα θυσιαστεί
για τον έρωτα και την ψυχή.
©2024 Maria Stavridou
Αρθρογράφος – Λογοτέχνιδα
