Η Τελευταία Ευχή
‘Να κοιτάς προς το φως …’
Ήταν η τελευταία συμβουλή σου αγαπημένη μου νόνα …ήταν εκείνος ο ψίθυρος που κατάφερες και βρήκες τη δύναμη να ελευθερώσεις, για να μ΄αποχαιρετήσεις …
Ήταν εκείνο το τελευταίο δάκρυ …που δεν τόλμησα να σταματήσω …ήταν η ευχή που μου έδωσες, πριν σε συντροφεύσει Άγγελος Κυρίου, πριν σ΄αγκαλιάσει τρυφερά και φύγετε με τα φτερά …
Θα την θυμάμαι για πάντα …αυτό το αιώνιο ‘πάντα’ που μας βασανίζει, που σχεδόν …μας ορίζει …
‘Να κοιτάς προς το φως’ ….θα σε μιμηθώ γλυκιά μου νόνα, θα κάνω την ευχή σου φυλαχτό και κάθε βράδυ θα ψιθυρίζω στη ψυχή μου …
‘Να κοιτάς προς το φως …να διώχνεις το σκοτάδι και κάθε ύπουλη σκέψη που το ακολουθεί …να κοιτάς ψηλά …να κοιτάς προς τους Αγγέλους και τα χαμόγελα – παιδιά …να κοιτάς τον χορό των ευχών ..των ονείρων …των γιασεμιών’
Δεν θα΄ναι εύκολο …ποτέ δεν είναι εύκολο να ξεγελάσεις το σκοτάδι …να το κοιτάξεις κατάματα και να του πεις με θάρρος …
‘Φύγε μακριά μου, σ΄ακούω …σ΄ακούω καθαρά …σ΄ακούω ακόμη και όταν κρύβομαι πίσω από ντουβάρια γερά, αλλά δεν θα υπακούσω στις άνανδρες διαταγές σου, στις ύπουλες συμβουλές σου. Δεν θα προδώσω τη ψυχή …την αδελφή …τη φίλη …την άγνωστη γνωστή …θα παραμείνω πιστή σ΄αυτό που με ορίζει …σ΄αυτό που μου θυμίζει …πως είναι να είσαι ελεύθερη …ανθρώπινη ψυχή!’
Καληνύχτα νόνα μου ….σ΄αγαπώ πολύ …
©2023 Maria Stavridou
